روز نوشته‌های من

در ادامه پست قبلی.
برای اولین بار توی عمرم، پاکت پفک رو با مایع ظرفشویی حسابی شستم. و با آب داغ، آب کشیدم! امیدوارم آخرین باری باشه که پفک رو ضدعفونی می‌کنم.
ان‌شاالله سال‌های سال پفک و هله هوله بخوریم ولی دیگه هیچ وقت مجبور نشیم ضدعفونیش کنیم.

دیروز اولین روز بازار بود.

برای من نه بد و نه خیلی خوب.

اواسط اسفند وضعیت بازار بد شد و تا حدودی همچنان ادامه داره.

خدا رو شکر توی همون شرایط هم + بودم. ولی احتمالا خیلیا بدبخت شدن!

یه نکته مثبت پرتفوی من این بود که حسابی متنوع بود. بخاطر همین خیلی ضرر نکردم.

یادم باشه هیچ وقت تک سهم نباشم!

امروز که فعلا خوبه. اما هنوز بازار به آرامش و ثبات قبل برنگشته. انگار ترس هنوز توی دلشه ولی سعی می‌کنه خودشو آروم نشون بده!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پ.ن (بعد از پایان بازار):

خدا رو شکر امروز بازار خیلی خوب بود.

امیدوارم سال 99 برای همه آدم‌های دنیا، بخصوص همه آدم‌های خوب، سبز سبز باشه. سبز سیدی!

"از خواب بیدار شدم. انگار که عصر بود. انگار یه نفر توی حیاط بود. احساس می‌کنم از پشت پرده دیدمش. ترسیده بودم.

کسی خونه نبود.

زنگ زدم به داداشم

تصویر بعدی که یادمه اینه که ما اون آدم رو کُشتیم.

نمی‌خواستیم بکشیم. ولی فکر کنم زیادی زدیمش. انگار آخرین ضربه‌ها رو خودم زدم.

و تصویر بعدی که یادمه، یک عالمه پلیس و ماشین پلیس توی کوچه‌مونه."

.

با وحشت از خواب پریدم. ساعت بین 6 تا 7 صبح بود. اونقد ذهنم بهم ریخته بود که دقیقا ساعت رو یادم نیست.

سریع با همون چشم‌هایی که به زور باز نگه‌شون داشته بودم، سرچ کردم ببینم تعبیر کشتن آدم در خواب چیه!

واقعیتش من چند وقتیه خیلی عصبانی و ناراحتم. بخاطر بدی آدم‌ها. بخاطر بی‌عدالتی که توی این مملکت وجود داره.

دیشب با ناراحتی، و بغض و گریه خوابیدم. و این خواب وحشتناک رو دیدم.

امیدوارم خیلی زود بی‌عدالتی‌ها تموم بشه و آدم‌ها دوباره با هم خوب بشن.

امیدوارم هر کسی، هر مشکلی که داره، خیلی زود مشکلش حل شه.